Amy'nin Köpekleri veya Ücretsiz Çizgi Roman Günü

2024 Yazar: Olivia Hoover | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-17 06:54

Teksas, Austin'de bir Fusebox Festivali Kickstarter.com kampanyası ödülünün bir parçası olarak, yazar Timothy Braun bağışçıların köpekleri için dört kişiselleştirilmiş yürüyüş macerası tasarladı. Bu dört bölümlük dizinin üçüncüsü.

Amy’nin köpeklerini aldığımda, çizgi roman günüydü. Cömert bir planım vardı. “Mouse Guard” ve “Galaxy Guardians” adındaki çizgi romanlar kopyalarım var. Bunların arasında Rocket adında bir silah slinging space rakun var. İki köpeğini Ellie ve Stanley'i bir parka götürüp Tevas'ta Tennyson gibi bir ağacın altında okuyacağım. Çizgi romanların doğru şeyler olacağından emindim çünkü köpekler kürk kaplı karakterlerle ilgili olabilirdi. “Köpekler sadece sevecek” diye düşündüm. İtirafsız bir romantikim, kuşkusuz, vahşi bir hayal gücüyüm. Gerçekliği kaldırmaya ve bu gün yönetmeye gidecektik.

Amy, hafta sonu için evlerini Formula 1 yarış arabası sürücülerine kiralamıştı. Böylece, komşularının evinde, muhteşem bir yüzme havuzu, çeşmeler ve modern mobilyalarla tamamlanmış, Austin'in en havalı bölümünde bir kalça yapısıyla karşılaştık. Araba yolunda bir krem Porsche vardı, her şey Miami Vice bölümüne benziyordu ve ben de alçakgönüllüydüm. Köpekleri kazanmak için iki BarkBox'la silahlandım. Ellie daha genç, altı ve daha asi. Stanley on üç ve sallanan bir çiçeğin büyüklüğü. Kabarık, arkadaş canlısı, ama birbirimize davranıp birbirimizi tanımak zorunda kaldıkça, bir ağacın altında oturmak ve çizgi romanları okumak, Stanley için mükemmel bir macera gibi görünüyordu, ama Ellie'nin birtakım eylemlere ihtiyacı vardı ve ben de yaratıcılık yapmam gerekiyordu..

Los Angeles'taki ArchLight'ın ardında, ülkedeki en iyi ikinci sinema olarak kabul edilen, yeni Alamo Taslak Evi'nin inşaat sahasını geçtikten sonra, köpekleri bir blok öteden geçtim. Ellie'ye anlattığım ilk filmimi yıllar önce benim doğum günümde “Grindhouse”, iki aşamalı zombilere ve ölümcül dublör şoförlerine dair öykülerinde gördüm. Belki de bir “off-leash” alanı bulabilirdik, Stanley otların arasında uzanabilirdi ve Ellie ve ben bir zombi-etiket-güreş oyunu oynayabilirdik. Umursamadılar. Bir komşunun posta kutusuna işiyorlardı.

Caddenin karşısında, yanıp sönen ışıklar ve bir blaring boynuzu ile bir polis arabası geldi. Bu, bulabileceğimizi bildiğim çizgi roman macerasıydı. Çılgın bir katil miydi ve polisler onu bastırmak için “Üç Amigo” ya ihtiyaç duyuyordu? Belki de Meksika'dan gelen kirişleri kaçak eden gangsterlerdi, bir kireç kıtlığı olduğunu duydum. Görünüşe göre, değirmen barışı rahatsız eden bir koşuydu. Bazıları “Paul's Boutique” i biraz gürültülü bir şekilde patlatıyordu. Adam “MCA” Yauch iki yıl önce kanser bugün öldü.

Köşeyi çevirdik ve bir C.L.P. (sevimli küçük yer) bir teneke çatı ve bir çeşit silo. Ejderha zambakları ön bahçeye serpiştirilmişti ve bu, çılgın bir bilim insanının bitki örtüsü üzerindeki kötü deneylerine ev sahipliği yapmış olmalıydı, belki de güney merkez Austin'i yönetecek yangın-nefes alan bitkileri yetiştirmek için. Ellie, bitkilerin üzerine işledi, Stanley bir gül kokusu alıp oturdu. Maceramızı yapmak istediğim gibi büyük ve kahramanca olduğu gibi, Stanley hala kısa bacaklara sahip ve eskiden olduğu kadar genç değil. Ben de öyle değilim. Üçümüz çiçeklerin yanındaki kaldırımda dinlenmiş ve yeni pişirmiş olduğum yeni bir macera oynadı. Bunu “Timmy'nin yüzünü en çok kimin yalayabildiğini” hemen takip eden “Tummy Rubs” diye adlandırdım. Ellie son maçı kazandı, ancak Stanley onurlu bir sözü aldı. Köpekler, harika planlar ve tasarımlar, yaratıcı maceralar umursamadı, sadece şu an olduğu gibi. “Ah, mutlu görünmüyorlar” diyen bir kadın dedi.