Bir Python Yılanının Özellikleri Nelerdir?

2024 Yazar: Olivia Hoover | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-17 06:54

Pythonidae familyasındaki 41 tür arasında büyük çeşitlilik bulunurken, tüm türler, canlı doğum yapmaktan ziyade yumurta bırakma ve zehri enjekte ederek değil, daraltma yoluyla avlarını öldürmek gibi birkaç ortak özelliği paylaşmaktadır. Bununla birlikte, pitonlar genellikle boyutlarına bağlı olarak farklı nişler doldurdukça, bazı özellikler yaşamları boyunca değişir. Çoğu küçük python türü mükemmel evcil hayvanlardır, ancak bazıları acemi için çok büyüktür.

Kalan Bacaklar ve Akciğerler

Yılanlar, kertenkele soyundan doğmuştur; Zaman içinde yaklaşık 3.500 var olan türlere dönüştüler. Pitonlar en eski yılan soylarından birini oluştururlar. Onlar jartiyer yılanlar (Thamnophis spp.), Cottonmouths (Agkistrodon piscivorus ssp.) Ve kobralar (Naja spp.) Gibi daha gelişmiş türlerde kaybolan birkaç anatomik özelliği muhafaza etmişlerdir. Pitonların en belirgin tutulan özelliği onun anal aslında galaktik bacaklar olan mahmuzlar. Lokomotion için kullanılmasa da, erkekler dişilerden daha büyüktür. Erkek ve erkek dövüşü sırasında ve kadınları kurban ederken kullanırlar. Ek olarak, en gelişmiş yılan türlerinin sadece tek bir fonksiyonel akciğerleri varken, pitonların ikisi vardır.

Karnavalı Constricting

Yaşayan tüm yılanlar gibi, pitonlar da etoburdur. Pitonlar uygun bir av gördüklerinde, vururlar, dişleriyle kavrayıp avını onlara doğru çekerler. Bu olduğu gibi, yılan aynı anda hayvanın etrafına dolanır. Kısırlaştırma av hayvanlarını boğulma ile öldürür. Python, kemirgenlerin durma mücadelesini hissettiğinde, onu serbest bırakacak ve başı aramaya başlayacaktır. Pistonlar normalde ilk önce avlarını yutarlar, ama bazen geriye ya da yana yutulabilirler. Vahşi pitonların beslenmesi bazen kertenkeleler veya büyük memelileri içermekle birlikte, çoğu esir pitonlar, ticari olarak yetiştirilen kemirgenlerin diyetine dayanırlar - hatta çoğu zaman, maştan elde edilen ölü kemirgenleri kabul etmeyi öğrenirler.

Ontogenetik Değişiklikler

Diğer birçok yılan gibi, bazı pitonlar da yaşamları boyunca diyet tercihlerinde ve görünümlerinde yaşa bağlı değişiklikler gösterirler. Ontogenetik değişimler olarak adlandırılan, Morelia, Morelia spilota ssp.) Ve yeşil ağaç pitonları (Morelia viridis.) İçeren morelia cinsinin birçok türü için yaygındır. Bu türler genellikle yavrular, kurbağalar veya böcekler yavru olarak yemeyi tercih ederler. Ancak, bu türler yaşlandıkça, kemirgenleri ve kuşları soğukkanlı avlara tercih etmeye başlarlar. Aynı yılanlar da büyüdükçe renk değiştirir. Halı pitonları nispeten kademeli renk değişiklikleri gösterirken, kuluçkalama sırasında kırmızı veya sarı olan yeşil ağaç pitonları, bazen renkleri birkaç gün veya hafta içinde değiştirirler.

Üreme Modu

Pistonlar yumurtadırlar, yani dişiler yaklaşık iki ila üç ay sonra yumurtadan çıkan kabuklu yumurtalardır. Bütün dişi pitonlar, yumurtalarını biriktirdikten sonra sarılır. Bu, yumurtaların yırtıcılardan korunmasına yardımcı olur ve yumurta gelişimi için uygun çevresel koşulları sağlar. Retiküle (Python reticulatus) ve Afrika kaya pitonları (Python sebae) gibi bazı pitonlar, vücut ısısını yükseltmek için tekrar tekrar kaslarını seğirirler, bu da yumurta gelişimini hızlandırır.

Kızılötesi görüş

Bazı boalar (Boidae) ve çukurlar (Crotalidae) gibi, pitonlar ağızlarının yakınında bulunan termal olarak alıcı çukurlara sahiptir. Çukurlar yırtıcı veya avın yaydığı kızıl ötesi enerjiyi tespit eder ve daha sonra bu bilgiyi, gözlerinin ürettiği görüntü üzerine bindirildiği beyne aktarır. Bu, pitonların tamamen karanlıkta bile sıcak nesneleri "görmesini" sağlar.