Ölüm Satırı İçin Gelen Bir Kediyi Kurtarmak Nelerdir?

2024 Yazar: Olivia Hoover | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-17 06:54

Bugünün kurtarma hikayesi, eşi Shazia ile birlikte düzenli olarak bu üzücü kaderden kederi kurtarmaya gönüllü olan Pasadena, CA'dan müzisyen Steven Wilson'dan geliyor. Özellikle bir kurtarma hakkında inanılmaz bir kalp krizi hesabını okuyun - Cubby - ve sadece dene değil bir gözyaşı dökmek için.

Eşim ve ben, çabalarını esas olarak İç İmparatorluk'ta bir “sığınak” üzerine odaklayan bir kedi kurtarma grubu için gönüllü oluyoruz. Burası, yüksek bir ötenazi oranına sahip ve burası bir barınak değil, bir mezbaha olarak adlandırılmalı. Bu kurtarma grubunun bir parçası olduğumuz için, genellikle haftada yüzlerce kedinin giriş fotoğraflarına bakmak zorunda kaldım. Bir giriş fotoğrafı kediler için bir mugshot gibidir. Bu resimler nadiren hayvanları en iyi şekilde tasvir eder. Bunun yerine, kediler korkmuş ve kafası karışmış görünür ve görüntüler genellikle bulanık ve odak dışıdır. Öyle olsa bile, halkın dışarı çıkıp yeni dostlarını evlat edinmeye ikna etmesi için barınağın web sitesinde yer alan fotoğraflar bunlar. Söylemeye gerek yok, çok başarılı değiller.

Ben cildimin altındaki Cubby'nin resmi hakkında tam olarak emin değilim, ama kurtarıldığını ve başarısızlığın bir seçenek olmadığını biliyordum.

Giriş fotoğraflarına bakarken bir gün, barınak işçilerinin kollarından sarkan büyük, siyah beyaz bir tuxie kedinin resmini buldum. Çok kafa karışmış ve üzgün görünüyordu. Şimdi bile hikayesini yazarken, kalbim şişiyor ve ilk kez fotoğrafını gördüğümde yaptığım gibi gözyaşı döküyorum. Fotoğrafının altında "Cubby" adı vardı. Ben cildimin altındaki Cubby'nin resmi hakkında tam olarak emin değilim, ama kurtarıldığını ve başarısızlığın bir seçenek olmadığını biliyordum.

Seçeneklerin neler olduğunu ve bu büyük çocuğu hapiste geçirmek için ne yapmam gerektiğini öğrenmek için gruptaki diğer kişilere ulaştım. İyi görünmedi. Cubby son gününde sığınağındaydı ve zamanı hızla tükendi. Eğer Cubby'yi zamanında çekebilseydik, hala onu geliştirebilecek kimseye sahip değildik. O zaman, evimizdeki durum, onu geçici olarak da olsa kendimize götürebileceğimiz bir durumdu. Bir saat kadar sonra çaresiz çağrılardan sonra, San Diego'daki Cubby için bir koruyucu ev bulduk, ama üç gün boyunca onu alamayacaklardı. İlk gün bir problem değildi çünkü Cubby barınağından tüm kurtarma hayvanları için gerekli olan sabit bir şekilde veterinere gitmek zorunda kalacaktı. Şimdi iki günümüz kaldı.

Para bizim için gerçekten çok sıkıydı, ama Cubby'nin onu veteriner kliniğinde iki ek gece daha geçirmesini ve onu seçip San Diego'daki evine götürmesini teklif etmeyi teklif ettik. Her şeyi çözdüğümüze benziyordu ve şimdi birilerinin onu barınaktan çekmesini ayarlayabilirdik.

Her ne kadar Cubby günün sonuna kadar bir süre kalsa da, daha önce “arka odaya” götürülmüştü.

Barınağı aradım ve onlara Cubby için bir kurtarma çalışması yapıldığı ve bir çekicinin yolda olduğu konusunda bilgilendirildim. Telefonun diğer ucundaki kadının sesi anında parladı. Barınak çalışanlarının birçoğu Cubby'ye benzetmiş ve bir kurtarma için umut vermişti. Bu kedinin ne kadar yakışıklı ve tatlı olduğunu ve o kadar çok çalışanın favori haline geldiğini anlatırken bilgisayarına yazmaya başladı.

Aniden tonu değişti: "Ah hayır."

Her ne kadar Cubby günün sonunda bir süre kalmasına rağmen, "arka odaya" alınmıştı. Arka oda, barınak hayvanlarının öleceği yer. Onlar öldürücü bir enjeksiyon verilir ve daha sonra, büyük, plastik çöplerde arsızca dökülür. Eğer evcil hayvanınızı sinirlendirmeniz veya sinirlendirmeniz, internet araması yapıp yapmamanız ve "öldürme" politikasına sahip olmayan herhangi bir barınağa ötenize edilmiş ölü hayvanlarla dolu taşan çöp bidonlarının fotoğraflarını bulmanız hiç şüphesiz. Eğer bir kalbin varsa kırılacak. Kalbim, kedinin ve köpeklerin bir yığınının ortasında kaderini bir araya getiren Cubby düşüncesinde büyük bir yumruk tarafından sıkılmış gibi hissediyordu. Oturup bir saat gibi görünen bir telefon bekledim ama muhtemelen yaklaşık iki dakika oldu. Telefonu alan sığınakta çalışan kocaman bir iç çekişe izin verdi.

"O iyi. Sıradaki sıradaydı ama ben onu çıkardım. O iyi."

Cubby'nin yakalanması için düzenlemeler yaptık ve telefonu kapattık. “Sırada sıradaydı” sözlerini düşündüm ve sadece bir fotoğrafta gördüğüm bir kedinin üzerine ağlamaya başladım.

Gün sonunda veterinerin ofisine gidip gizemli kedi Cubby'yi almamız için geldi. Onu odaya ve tahtaya ödeme yaparken yanımda getirdikleri bir evcil hayvan taşıyıcıda onu arkadan getirdiler. Oradaydı. Benim olacağını düşündüğümden daha büyüktü. Şişman değil, sadece büyük. Büyük bir baş, boyun ve göğsü vardı. Kediler futbol oynarsa, bir linebacker olur. Neredeyse on yedi pound harika!

"Merhaba Cubby" dedim.

Cubby "muuur" dedi.

Cubby "moew" demez, "muur" der. Bu, "myrrh" kelimesine benziyor, bu yüzden, geçmiş yaşamında İsa'nın üç bilge adamından biri ve "mirası" nın "hodoru" olduğunu düşündük.

Taşıyıcıdan ve tezgahın üzerine çıkmasına izin verdim. Sonunda kötü sığınak fotoğraflarının beni çaresiz ve aceleci bir kurtarma çabasını koordine etmek için bana ilham veren kediyle tanıştım. Hemen başını bir çizik için elimin altına koydu. Hepsi buna değerdi.

Onu San Diego'ya götürdük ve koruyucu annesiyle birlikte bıraktık.Eve giderken karıma, bir şey olursa ve onun koruyucu ailesinin, artık yapılması gerekenden bağımsız olarak onu almaya devam edemeyeceğini söyledim. Altı ay sonra bizimle yaşamaya geldi.

Noel'de o yıl Cubby'yi kendimize hediye olarak kabul ettik.

Cubby inanılmaz. O kürkle kaplı dev bir kalp. Eve döndüğümüzde bizi selamlamak için daima kapıda. Kanepeye oturduğunuzda, hemen yanınızda kendini diker. Cubby bizimle kalmaya geldiğinden beri birkaç geçici yavru kedi aldık. Hepsi ona çekiliyor. Ona tırmanıyorlar, onunla güreşiyorlar, kulaklarını ısırıyorlar ve asla akla benzemiyor. Koruyucu yavrulara olan sabrı ona “Buddha” ve “Cubby Amca” ünvanlarını kazandırdı. Muhtemelen yavruları beslemek için yaptığımızdan daha fazla kredi almayı hak ediyor.

Kübenin koltukta yanımda durduğu, hafifçe horladığı ve kendime düşündüğüm zamanlar var: "sırada sıradaydı." Barınaktan sadece birkaç dakika sonra nasıl olsaydım, bu inanılmaz küçük adam hayatta kalmazdı. Bütün bunlar, korkmuş ve kafası karışmış bir barınak kedisinin kötü bir fotoğrafında gördüğüm bir şey yüzünden nasıl oldu?

Ana görüntü kredisi: Steven Wilson